Dit zijn de namen | 2019

Creatief, nieuwsgierig, beschouwend, analytisch, soms een tikkeltje cynisch, maar wel betrokken: dat is Ali Amghar (1989) in enkele woorden samengevat. Verbindend tussen zeer uiteenlopende doelgroepen en gewend om zaken van alle kanten te bekijken. In de zomer van 2017 besloot hij voluit zijn jongensdroom in vervulling te laten gaan en van schrijven zijn beroep te maken. Hij werkt als freelancer schrijver en programmamaker in zijn geboortestad Utrecht.

Vanop een met uitsterven bedreigde camping langs een Antwerpse snelweg schrijft Amarylis De Gryse (1989) fictie. Met haar korte verhalen haalde ze de shortlist en longlist van de Grote Lowlands Schrijfwedstrijd. In 2020 verscheen haar debuutroman Varkensribben bij Prometheus, die de shortlist van De Bronzen Uil haalde.

Arno Boey (1996) bevindt zich tussen beweging en proza, tussen Brussel en Antwerpen, tussen schoolslag en borstcrawl. Met zijn vader spreekt hij Frans, met zijn moeder Nederlands. Ooit droomde hij van een tijdschrift vol jonge schrijvers, dichters en beeldenmakers, nu staan in zijn boekenkast vijf nummers van ZINK, netjes op kleur gesorteerd. Samen met Parijsresident Yelena Schmitz stippelde hij de verhalenwandeling 1020 stories uit in Bockstael.

Cesar Majorana (1996) is schrijver en presentator. Voor glossy &C schreef hij wekelijks een column, bijvoorbeeld over depressie of dure geurkaarsen. Voor NPO3 presenteerde hij de talkshow Club Hub. Op Radio 1 was hij te horen als Druktemaker en bekommerde hij zich bijvoorbeeld over de bijen in Cuba. Eerder schrijfwerk verscheen onder andere op DeFusie en VICE. Zijn fetisj is dat iemand dode goudvissen in zijn mond begraaft, maar niemand wil dat ooit.

Daphné Dupont-Nivet (1989) is onderzoeksjournalist bij Platform Investico, onderzoeker en schrijver. Haar artikelen verschenen bij onder andere De Groene Amsterdammer, Trouw, De Correspondent en OneWorld. Voor de KRO-NCRV werkte ze aan een podcast en voor VPRO Dorst aan een animatieserie. In 2022 verscheen bij Querido De hechtenisclub over de Amsterdamse Bijlmerbajes.

De illustraties van Dieter De Schutter (1992) vallen op door hun speelse benadering en heldere en dynamische beeldtaal. Zijn levendige tekeningen nodigen de toeschouwer uit om een stapje dichterbij te zetten om elk tafereel te doorgronden. Hij won met zijn beeldverhalen onder meer de eerste prijs van Greenhouse op het stripfestival GRAFIXX en de special mention award van East London Comics and Arts Festival x WeTransfer. Verder illustreerde hij o.a. het kinderboek ‘Het Wispelturig WIndorkest’ en de dichtbundel ‘Pluimgewicht’ en maakte hij de illustraties voor het multimediaal project Besmette Stad.

Eddie Azulay (1995) studeerde in 2020 af aan Writing for Performance in Utrecht met een monoloog en scriptie over liefde, identiteit, water en queer verlangen. Die schrijft vooral toneel en poëzie, draagt voor, verzamelde met Lila Payens in een roze caravan geheimen voor de wc’s van festival Hongerige Wolf en samen maakte zij ook 'dikke plakken leegheid' voor Besmette Stad. Eddie Azulay maakte in opdracht van Likeminds een theatertekst over de Wallen, kapitalisme en queer verlangen.

Iduna Paalman (Rolde, 1991) is dichter en schrijver. In het najaar van 2019 verscheen haar poëziedebuut De grom uit de hond halen, dat bekroond werd met de Poëziedebuutprijs 2020 en genomineerd werd voor de Ida Gerhardt Poëzieprijs en de C. Buddingh'-prijs. De Volkskrant riep haar uit tot literatuurtalent van het jaar. Haar werk verscheen onder meer in De Gids, De Revisor, De Groene Amsterdammer en NRC Handelsblad. Iduna Paalman las voor op podia als de Nacht van de Poëzie, Crossing Border en Lowlands, en werkt naast het schrijven als presentator en docent. www.idunapaalman.nl 

Iona Daniel (1989) maakt theater en radio. Ze schreef teksten voor onder andere Oerol, de Toneelmakerij, Over het IJ en de Parade, publiceerde verschillende toneelstukken en schreef en regisseerde hoorspelen voor de VPRO en NTR. Aan haar toneeltekst De Nachtbloeiers werd in 2012 de ITs Playwriting Award toegekend. Met Rineke Roosenboom vormt ze het duo iona&rineke. Samen schrijven en maken ze muziektheater, sinds 2016 verbonden aan Orkater.

Jasmijn Post (1989) is een Nederlandse journalist in Brussel. Ze werkt voor het Brusselse nieuwsplatform BRUZZ. Daar schreef ze, onder andere, over uitgebuite Uber-chauffeurs, gesmokkelde Nigeriaanse sekswerkers, gedwongen huwelijken en vrijwilligers die migranten helpen in het Noordstation. Ze studeerde onderzoeksjournalistiek en antropologie en gelooft erin een podium te geven aan mensen die in de media niet vaak gehoord en gezien worden.

Malika Soudani (1997) verwerkt haar liefde voor koken regelmatig in haar teksten. Zoals ze experimenteert in de keuken, even onderzoekend is zij als maker. Ze liep onder meer stage bij productiehuis SLAA en werkte als PR-assistent voor Read My World. In 2021 studeerde ze af in Creative Writing aan ArtEZ Arnhem met de poëziebundel Waar ik een slaapkamer heb gehad. De bundel is in het voorjaar van 2021 in een oplage van 100 in eigen beheer uitgegeven en verkocht.

Mandula van den Berg studeerde Literatuur en Retoriek in Berlijn. Ze is geïnteresseerd in verhalen die het persoonlijke en het maatschappelijke op een onverwachte, poëtische manier combineren en schrijft brieven en korte verhalen, die soms meer tekening zijn dan woord. In 2018 won ze de erotische schrijfwedstrijd Het Rode Oor en behalve over verlangen maakt ze graag dingen die stiekem politiek zijn. In 2019 ging ze mee naar Parijs met de schrijfresidentie. In het kader van het Oorzaken-podcastfestival met als thema Nature Calling, maakte Mandula van den Berg de korte documentaire 'Kreeftentemmers' waarin ze onderzoekt welke rol het verlangen naar controle speelt in ons natuurbeleid.

Maxime Garcia Diaz (1993) is dichter en studeerde Cultural Analysis aan de Universiteit van Amsterdam. Haar poëzie gaat over het internet, het lichaam, insecten, haar tanden, klimaatverandering en verdrietige meisjes als verzetsstrijders. In 2018 tourde ze door Nederland en Vlaanderen met de Poëziebus en in 2019 won ze het NK Poetry Slam. Maandelijks verstuurt ze een nieuwsbrief met gedichten en zelfgemaakte GIFjes. 

Mohamed Ouaamari (1991) is een Antwerpenaar met Marokkaanse grootouders. Hij werkt als social-mediastrateeg en onlineredacteur en heeft grote interesse voor nieuws en actualiteit. Of dat nou in 280 tekens op Twitter is, of een stuk uitgebreider in de vorm van blogposts: hij becommentarieert de actualiteit direct en scherp, maar altijd in humor verpakt. Zijn brievenreeks in blogvorm ‘Groetjes uit Vlaanderen’ resulteerde in een gelijknamige boek, dat in oktober 2019 verscheen bij Prometheus, en hij schrijft regelmatig columns voor De Morgen.

Mona Thijs (1999) studeerde een Master in Woordkunst aan het Koninklijk Conservatorium van Antwerpen. Sinds haar kindertijd bekijkt ze de dagen alsof het kleine verhaaltjes zijn. Die verhaaltjes vinden soms hun vorm op papier, soms op het podium, soms in audio. Mona publiceerde columns in dS Magazine en Klasse. Enkele van haar korte verhalen verschenen in het literaire tijdschrift DW B. In het najaar van 2021 liep ze in het kader van haar master stage bij theaterwerkplaats HETGEVOLG, waar ze mee regisseerde en werkte met mensen die buiten het reguliere sociale circuit vallen.

Obe Alkema (1993) is dichter, kunstenaar en criticus voor NRC Handelsblad. Hij publiceerde in de afgelopen jaren in/op diverse bladen en platforms en debuteerde in november 2018 met de poëzieglossy Obelisque, die genomineerd werd voor de C. Buddingh’-prijs 2019.

Quinten Wyns ( 1991) is filmmaker en schrijver. Hij studeerde af aan de KASK- School of Arts Gent met Oosteroever (2017) en leeft en werkt tegenwoordig in Brussel. Als redacteur is hij verbonden aan platform Sabzian. Daarnaast publiceerde hij in De Groene Amsterdammer.

Sanne Pieters (1993) is schrijver en literair programmamaker. Ze studeerde Creative Writing aan ArtEZ en Sociologie aan de Vrije Universiteit Amsterdam, waar ze vooral schrijvend onderzoek naar sociologische concepten in de moderne literatuur deed. Ze is onderdeel van het kunstcollectief Touchy Studios, waarvan werk vertoond werd op onder meer Les Recontres d’Arles en in FOAM en geselecteerd werd voor The Startpoint Prize Europe en MOAM 2019. Sanne werkte daarnaast voor de SLAA (Stichting Literaire Activiteiten Amsterdam) en had een vaste column in Advalvas, het studieblad van de Vrije Universiteit Amsterdam.