Bakermat

Wanneer je Jan-met-de-Pet vraagt waaraan hij denkt bij het horen van het woord 'Iran', dan is de kans groot dat hij bebaarde ayatollahs en vrouwen in zwarte chadors voor zich ziet. Voor dat clichématige beeld zijn de media in grote mate verantwoordelijk: Iran haalt haast uitsluitend het nieuws wanneer het over politieke of religieuze kwesties gaat, met op kop de berichtgeving over het kernprogramma van de Islamitische Republiek. Veel minder aandacht besteden onze kranten en televisieomroepen aan de onschatbaar rijke cultuur, literatuur en geschiedenis van Iran. Dat is jammer, want het zou het beeld van het land kunnen bijstellen als een oord van fanatici waar mensen alleen maar met de Koran, de moskee en Allah bezig zijn en intussen vergeten te genieten van het leven. Laten we een keer een aantal recente nieuwsberichten uit Iran bekijken die het beeld ervan ontkrachten als een plek waar niets verandert, waar vrouwen alleen maar onderdrukt worden en waar invloeden uit het buitenland hardnekkig worden geweerd. Stuk voor stuk berichten die in onze media níet terug te vinden zijn.Eén. De Al-Zahra Universiteit van Teheran vindt dat vrouwelijke dichters meer aandacht verdienen, onder meer omdat ze vaker worden beoordeeld op hun 'ideologie' dan op hun literaire kwaliteiten.  Daarom zal eind mei een seminarie worden gehouden over de poëzie van vrouwelijke Perzisch sprekende dichters uit de hele wereld. Twee. In het Tehran Museum of Contemporary Art zal vanaf 5 mei een tentoonstelling lopen met een zelden geziene collectie schilderijen van enkele van 's werelds grootste artiesten. Het gaat om werk dat in 1978 werd aangekocht, toen het Museum opende, en dat sindsdien zelden vertoond werd. De schilderijen zullen deel uitmaken van de tentoonstelling 'Manifestations of Contemporary World Painting'. Het gaat onder meer om werk van Vincent Van Gogh, Pablo Picasso, Claude Monet, Andy Warhol, Jackson Pollock en Paul Gauguin. Drie. Voormalig parlementslid Rafat Bayat deelde afgelopen vrijdag mee dat ze van plan is om zich kandidaat te stellen voor de presidentsverkiezingen in juni. Ze riep politici op om een inspanning te doen om de conservatieve Raad van Hoeders - die de kandidaten voorafgaand aan de verkiezingen goedkeurt - ertoe te brengen hun visie op de kandidatuur van vrouwen voor de presidentsverkiezingen te veranderen. Dat leidde tot een opmerkelijke mededeling van Abbas-Ali Kadkhodaei, de woordvoerder van de Raad van Hoeders: hij zei dat er 'geen wettelijke beperking' is voor vrouwen om zich kandidaat te stellen. Bayat zou straks wel eens de eerste vrouwelijke presidentskandidate in de Iraanse geschiedenis kunnen zijn.Iran een statisch en geïsoleerd land waar de tijd blijft stilstaan? Nee, dus. Als bovenstaande berichten hier wél het nieuws zouden halen, dan zou Jan-met-de-Pet erg snel anders kunnen gaan denken over dat 'gevaarlijke' land in het Midden-Oosten. Laten we hopen dat de Belgische en Nederlandse kranten tijdens de komende presidentsverkiezingen in de marge van het 'grote' politieke nieuws zich ook de moeite getroosten om plaats te maken voor verhalen over de Iraanse cultuur en samenleving. Al te vaak wordt immers vergeten dat dat 'achterlijke' land in het Midden-Oosten de bakermat van onze moderne westerse beschaving is.Ann De Craemer en Pieter-Jan De Pue trekken in juni een maand door Iran in opdracht van deBuren en met steun van het Fonds Pascal Decroos voor Bijzondere Journalistiek. Voor de krant De Standaard zullen zij verslag uitbrengen vanuit Iran. In maart 2010 verschijnt bij Uitgeverij Lannoo een boek over hun reis.www. pieterjandepue.behttp://ir-an.blogspot.com