'Je moet er niet vanuit gaan dat 't hier elke dag feest is'

Datum 8 november 2019

Deze zomer verbleven zes schrijvers in de Almondestraat in Rotterdam, waar 52 sociale woningen en hun bewoners volgend jaar plaats moeten maken voor nieuwe appartementsgebouwen. Ze vingen er de verhalen van de straat en maakten samen met de bewoners iets moois dat achterblijft. Younes van den Broeck sloot er, eerder toevallig, vriendschap met bewoner Idris.

ben in de stad wiens eigen geschiedenis ongewaardeerd is

amper oude architectuur nadat ‘t gebombardeerd is

 

op een bank voor de deur noord Roffa ben Almonde

iets van een twee weken ben aan deze straat gebonden

 

je moet er niet van uitgaan dat ‘t hier elke dag feest is

vraag het aan de junk met de blik of hij een geest is

levend in omstandigheden alsof hij een beest is

net zoals

het vroeger was maar het is niet wat het geweest is

 

we zijn op memorylane als ik terug wandel

naar de afgebrande seksclub en florerende drughandel

je bent in noord als je hier over de brug wandelt

 

positief en negatieve kanten

er waren nette mensen naast de dealers en klanten

 

tegenwoordig wel wat eenzaam we zijn bijna alleen

we willen hier niet weg maar dat is niet jouw probleem

 

ze hebben grote woorden maar zijn die woorden haalbaar?

oplossing? haal maar

heb er geen: baal maar

hier was ‘t nog te doen maar de rest is onbetaalbaar

 

ik heb mijn huis zelf aangepakt van kleine klus tot verven

ik zag kinderen geboren worden en ouderen hier sterven

 

moet je kijken wat ze hierzo op de straten gooien,

beter zie ik niemand hier met rotzooi of met mijn tomaten gooien

 

mijn situatie = agitatie en frustratie…

lekker ‘positief’ deze gentrificatie

zal mijn pand niet verlaten zonder enig complicatie

nog steeds migrant al zo lang na de migratie

 

weet dat maar zeker

of

ik ga  mijn huis uit voor even goed of beter

de aanboden die ze aanboden spoorden voor geen meter

 

geloof niet snel wat verteld is

gerechtigheid is daar waar het geld is

 

je kan wel schrijven naar stijve bedrijven dat we willen blijven

 

een niveau 2 niveau

geen niveau,

gladde vastgoedhaaien onder het zeeniveau

wat moet je er mee niffo heb geen idee niffo

yuppies en hipsters alles door de plee niffo

 

hier zijn

speeltuigen voor de deur kinderen met moeders

drarrie in de straat scheppen op over hun scooters

de man die daar loopt kende ik als baby vroeger

 

appelthee drinken voor de deur van onze woning

we praten over struggles en zeldzame Turkse honing

 

het leven en zijn battles, de schandalige prijzen op de markt voor wat appels

 

de fietsen van kinders

mensen met minder die beschouwd worden als hinder

 

deze blinkende schat deze stinkende gat deze zinkende stad

Younes van den Broeck a.k.a. Spitler (1991) is beeldend kunstenaar en schrijver. Zijn maatschappelijk engagement zet hij om in kunst, woord en beeld. In 2018 werd Younes door Vlaams-Nederlands huis deBuren geselecteerd voor de Parijsresidentie. In mei 2018 ontving hij de Koningin Mathildeprijs in samenwerking met Commusaic vzw voor het project 'Beats and bars'. Hiervoor gaf hij workshops in gevangenissen in New York en België.

 

Younes zou oorspronkelijk een portret maken van de bloemenoma, maar het liep anders. Op straat sloot hij vriendschap met Idris, die al jaren de fietsjes repareert van de kinderen uit de buurt. Younes nam de stad en de straat als personage en schreef er een pakkende tekst over.