Boem boem

Datum 16 juni 2009

Ik kijk naar haar en denk: eigenlijk is ze een dichteres. Ze weet het niet, de poëzie is haar nog onbekend, de schatkist van de Nederlandse taal heeft ze nog maar net geopend, maar met elke zin die ze spreekt, schrijft ze een stukje poëzie.

Ik kijk naar haar en denk: eigenlijk is ze een dichteres. Ze weet het niet, de poëzie is haar nog onbekend, de schatkist van de Nederlandse taal heeft ze nog maar net geopend, maar met elke zin die ze spreekt, schrijft ze een stukje poëzie.Zij, dat is mijn nichtje. Marjolein is één jaar en acht maanden jong, heeft groene nieuwsgierige ogen en steeds langere blonde haren.Als poëzie de kunst is om met zo weinig mogelijk woorden zoveel mogelijk te zeggen, dan is zij de jongste dichteres die ik ken.Maandagavond, zeven uur. Ze zit naast mij op de bank. Ik kijk naar het journaal: opnieuw diepe crisis in België. Premier Yves Leterme kan op 15 juli geen akkoord over de staatshervorming voorleggen. Walen en Vlamingen kibbelen zich al een jaar ziek, en vandaag bereiken zij hun voorlopige trieste hoogtepunt.Mijn nichtje kijkt mee. Sinds kort kapen niet alleen kleurrijke tekenfilmpjes haar aandacht weg, maar álle bewegende beelden.Het journaal blikt in een reportage terug op verkiezingen en regeringsvorming die aan de huidige crisis voorafgingen. Op het scherm verschijnen Yves Leterme  en Guy Verhofstadt die tijdens een verkiezingsshow elkaar het vuur aan de schenen leggen. De verwijten vliegen door de lucht.- "Ann? Tatann?"- "Ja, Marjolein?"- "Kè! Mense! Boem boem!"Kijk! Mensen! Boem boem! De mensen maken ruzie, zegt ze. Het is een eenregelig gedicht van een eenjarig meisje: kijk, zie de Belgen ruzie maken.Even later wordt CD&V-voorzitster Marianne Thyssen geïnterviewd bij het verlaten van de Wetstraat 16. In haar ogen lees ik dat ze het liefst de benen wil nemen, maar een leger journalisten omsingelt haar. "We zijn naar oplossingen aan het zoeken die de beste oplossingen zijn op dit ogenblik en in de gegeven omstandigheden, en ik reken er nog altijd op dat dat goede oplossingen zullen zijn."Zo overvloedig, vaag en wollig zijn haar woorden dat ze niet tot mij doordringen. Misschien moet mevrouw Thyssen lessen nemen bij mijn nichtje, om kort en krachtig te leren communiceren: Kè! Mense! Boem boem!Marjoleins aandacht verslapt even, tot plots PS-voorzitter Elio di Rupo in beeld verschijnt. Ze veert op en wijst naar het scherm: "Oooo! Kèkè! Onki! Kom!"Ik lach hardop en ze lacht uitbundig mee, al weet ze niet helemaal waarom. Dit gedicht heeft een wat uitvoeriger uitleg nodig: het is het rode strikje van Di Rupo dat haar aan Onki doet denken, het roze varkentje uit haar favoriete kinderserie Hopla, waarin Onki zich af en toe verkleedt als clown en daarbij een kleurige strik omdoet.Onbedoeld deelt Marjolein de gedachten die door mijn hoofd gaan wanneer ik naar het journaal kijk: ik vind Elio di Rupo voor alle duidelijkheid géén clown, maar de Belgische regeringscrisis wel een steeds slechtere circusvertoning.Mijn nichtje grijpt op het goede moment in: ze heeft genoeg van het journaal, en Onki brengt haar op gedachten.- "Ann?"- "Ja?"- "Hopla! Kè!Ik open de dvd-speler, schuif Hopla erin, zap het journaal en de crisis weg, en leun achterover in de zetel.